|
Title
|
ارزيابي سلامت زيستگاهي رويشگاه مانگرو پارك ملي نايبند و
ارتباط آن با تنوع ژنتيكي خرچنگ persicum Parasesarma
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
شاخص كيفيت مانگرو MQI ،نشانگر AFLP ،تنوع ژنتيكي، سلامت بوم سازگان مانگرو
|
|
Abstract
|
جنگلهاي مانگرو به عنوان يكي از مهمترين بومسازگانهاي ساحلي كه عملكرد اكولوژيكي و
اقتصادي مهم براي مردم جهان فراهم ميآورد، با توسعهي فعاليتهاي انساني و در ادامه آن تغييرات
كاربري اراضي و تهديدهاي روزافزون منابع نفتي و تاسيسات مخرب ساحلي، در معرض تهديد قرار
گرفتهاند. اين تهديدات منجر به كاهش نقش اكولوژيك آنها به عنوان زيستگاه و در نتيجه كاهش تنوع
گونه اي و ژنتيكي گونه هاي وابسته به اين بوم سازگان شده است.
هدف: هدف بررسي كنوني، ارزيابي سريع سالمت بومسازگان مانگرو در پارك ملي دريايي نايبند با استفاده
از شاخص كيفيت مانگرو )MQI ) و همچنين بررسي تنوع ژنتيكي گونهي خرچنگ Parasesarma
persicum به عنوان گونهي شاخص اين بومسازگان و ارتباط آن با كيفيت سالمت زيستگاه مانگرو بود.
روششناسي: در مطالعه حاضر، با بررسيميداني و با استفاده از شاخص كيفيت مانگرو )MQI ) با چهار
معيار بيوتا، پوشش گياهي، هيدرولوژي آب و خاك در 4 ايستگاه ) ايستگاه 1وايستگاه 2 واقع در خور
شمالي خليج نايبند، ايستگاه 3 ، ايستگاه 4 واقع در خور جنوبي خليج نايبند( سالمت بومسازگان مانگرو مورد
ارزيابي قرار گرفت. همچنين با استفاده از روش تفاوت طول قطعههاي حاصل از تكثير )AFLP ،) تنوع ژني
گونه خرچنگ persicum Parasesarma مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: نتايج نشان داد بومسازگان مانگروهاي ايستگاه4 با بيشترين تاثير فعاليتهاي انساني از نظر
شاخص كيفيت مانگرو داراي كيفيت پايين و نامطلوب است)MQI=7/0 )كه نشاندهنده آسيب جدي اين
بومسازگان در اين منطقه ميباشد. ايستگاه 2 در خور شمالي خليج نايبند، داراي كيفيت مطلوبتتري
ميباشد)MQI =5/0 .)نتايج ارزيابيهاي ژنتيكي نشان داد، تنوع ژنتيكي خرچنگهاي مناطق موردنظر بر
مبناي هتروزيگوسيتي بين 29/0 تا32/0 با ميانگين 30/0 بود . نتايج نشان داد بين تخريب مانگرو و كاهش
هتروزيگوسيتي همبستگي معناداري وجود دارد)05.0
|
|
Researchers
|
maryam dehghani (Student) , Ahmad Shadi (Primary advisor) , Yasaman Gandomi (Advisor) , ُAhmad qasemei (Advisor)
|