|
Title
|
واكاوي تقابل دوگانة خوشبيني و بدبيني در اشعار عبدالوهاب البياتي و محمدرضا شفيعي كدكني
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
تقابل دوگانه عبدالوهاب البياتي محمدرضا شفيعي كدكني
|
|
Abstract
|
تقابل دوگانه هر چند مصاديقي به درازاي تاريخ دارد، اما نخستين بار اين اصطلاح را زبانشناسان ساختارگرا كه در پي روشي منسجم و علمي جهت دستيابي به رابطة معنايي ميان دو مفهوم متضاد بودند، مطرح ساختند. يكي از اين دوگانه ها، خوشبيني و بدبيني است كه ميان آن دو رابطه اي متقابل برخاسته از قرينگي و تعامل ، برقرار است. اين تقابل كه نقش بارزي در زيبايي و انسجام متون ادبي دارد، در شعر البياتي (1926- 1999م) و شفيعي كدكني (1318ش) آشكار است. اين پژوهش با طرح اين پرسش كه هر دو شاعر براي بيان خوشبيني و بدبيني از چه تقابلهايي بهره برده اند و چه شباهت ها و تفاوتهايي ميان آنهاست، بر اساس روش توصيفي- تحليلي، مصاديق مشابه تقابل دوگانة خوشبيني و بدبيني و دلالتهاي آنها را در اشعار اين دو بررسي مي كند. اين هنرْسازه در قالب كلماتي با بارِ مثبت و منفي چون جفت واژگان نور و تاريكي، آزادي و اسارت، بهار و زمستان و زايش و مرگ در شعر دو شاعر جلوه مي يابد. زيربناي اصلي همة اين جفت واژگان، دغدغه هاي اجتماعي و سياسي اي است كه موجب شده اين دو در كنار واژگان و تعبيراتي كه دلالت بر يأس و اندوه دارند، از واژگان و تعبيراتي استفاده كنند كه دلالت بر اميد و شادي دارند.
|
|
Researchers
|
naser zare (Second researcher)
|