|
Abstract
|
اداره امور هر كشور و جامعه اي مستلزم تاسي و تبعيت از بزرگان و مظاهر قدرت گذشته آن مرز و بوم است كه اساس و بنياد نظام حاكم در آن مملكت را شكل مي دهند. در كشور اسلامي ما نيز زندگي و سيره معصومين ع بهترين الگو براي اين منظور است. در اين ميان مطالعه سيره سياسي حضورت علي ع به واسطه اينكه موقعيت هاي مختلفي از زندگي سياسي يعني از حاشيه تا تشكيل حكومت اسلامي و رهبري ان را بر عهده داشتند بسيار ارزشمند است. حضرت علي با حوادثي كه بعد از وفات پيامبر ص حادث گرديد از رسيدن به رهبري جامعه كنار ماند و خود صبر پيشه كرد تا جامعه اسلامي دچار اختلاف و انحطاط نگردد هرچند خلفاي قبل كم كم جامعه را به فساد كشانيده بودند. لذا بعد از مرگ عثمان مردم علي ع را كه هميشه جامعه را به صلاح رهنمون مي شد بهترين فرد براي رهبري ديدند و حضرت را علي رغم ميل باطني اش به خلافت برگزيدند. حضرت علي ع نيز با بدست گيري امور به اصلاح جامعه همت گماردند.
علي ع به نقش و اهميت حضور مردم در صحنه براي حفظ عدالت و سلامت جامعه بسيار بها مي دادند و مسئولين و مردم را نيز به رعايت حقوق متقابل امر مي نمودند و خود در اين راه بهترين الگو بودند. به واقع حضرت علي ع اولين جمهوري اسلامي تاريخ را با حسن تدبير خود و بر اساس احكام قرآن و سنت پيامبر پايه ريزي كردند. در انديشه سياسي حضرت علي دولت و مردم تحقق بخش اهداف حكومت اسلامي اند. درعين حال كه قدرت براي حاكمان يك معناي قطعي ندارد كه منجر به ظلم و فساد گردد. مردم نيز بايد نقش حكومت در اداره امور را بپذيرند و حضرت با اخلال گران برخورد مي كردند. راس هرم مديريت در حكومت اسلامي رهبري مي باشد كه سياست گذاري هاي كلان مملكت را انجام مي دهد و هرچه توانمندي و قابليت وي بيشتر باشد جامعه اي سالم تر و سربلندتر تحقق مي يابد. خود حضرت چنين خصوصيتي داشتند و به شايسته سالاري در همه بخش ها بهاي بسيار مي دادند. با نظارت بر عملكرد متصديان در بخشهاي مختلف كشور بر حسن اجراي مقررات كنترل داشتند و با متخلفين برخورد قاطع مي كردند. حضرت علي ع نسبت به هزينه صحيح بيت المال مسلمين و رعايت حقوق همه مردم در آن بسيار حساس بودند. جنگ هاي متعددي نيز كه حضرت در دوران حكومتي خود داشته اند در راه مبارزه با فساد و ايجاد عدالت بود و نشاني از قدرت و شجاعت وي مي دهد. اما دوام حكومت اسلامي منوط به اجراي عدالت درجامعه و م
|