|
چکیده
|
اداره امور هر کشور و جامعه ای مستلزم تاسی و تبعیت از بزرگان و مظاهر قدرت گذشته آن مرز و بوم است که اساس و بنیاد نظام حاکم در آن مملکت را شکل می دهند. در کشور اسلامی ما نیز زندگی و سیره معصومین ع بهترین الگو برای این منظور است. در این میان مطالعه سیره سیاسی حضورت علی ع به واسطه اینکه موقعیت های مختلفی از زندگی سیاسی یعنی از حاشیه تا تشکیل حکومت اسلامی و رهبری ان را بر عهده داشتند بسیار ارزشمند است. حضرت علی با حوادثی که بعد از وفات پیامبر ص حادث گردید از رسیدن به رهبری جامعه کنار ماند و خود صبر پیشه کرد تا جامعه اسلامی دچار اختلاف و انحطاط نگردد هرچند خلفای قبل کم کم جامعه را به فساد کشانیده بودند. لذا بعد از مرگ عثمان مردم علی ع را که همیشه جامعه را به صلاح رهنمون می شد بهترین فرد برای رهبری دیدند و حضرت را علی رغم میل باطنی اش به خلافت برگزیدند. حضرت علی ع نیز با بدست گیری امور به اصلاح جامعه همت گماردند.
علی ع به نقش و اهمیت حضور مردم در صحنه برای حفظ عدالت و سلامت جامعه بسیار بها می دادند و مسئولین و مردم را نیز به رعایت حقوق متقابل امر می نمودند و خود در این راه بهترین الگو بودند. به واقع حضرت علی ع اولین جمهوری اسلامی تاریخ را با حسن تدبیر خود و بر اساس احکام قرآن و سنت پیامبر پایه ریزی کردند. در اندیشه سیاسی حضرت علی دولت و مردم تحقق بخش اهداف حکومت اسلامی اند. درعین حال که قدرت برای حاکمان یک معنای قطعی ندارد که منجر به ظلم و فساد گردد. مردم نیز باید نقش حکومت در اداره امور را بپذیرند و حضرت با اخلال گران برخورد می کردند. راس هرم مدیریت در حکومت اسلامی رهبری می باشد که سیاست گذاری های کلان مملکت را انجام می دهد و هرچه توانمندی و قابلیت وی بیشتر باشد جامعه ای سالم تر و سربلندتر تحقق می یابد. خود حضرت چنین خصوصیتی داشتند و به شایسته سالاری در همه بخش ها بهای بسیار می دادند. با نظارت بر عملکرد متصدیان در بخشهای مختلف کشور بر حسن اجرای مقررات کنترل داشتند و با متخلفین برخورد قاطع می کردند. حضرت علی ع نسبت به هزینه صحیح بیت المال مسلمین و رعایت حقوق همه مردم در آن بسیار حساس بودند. جنگ های متعددی نیز که حضرت در دوران حکومتی خود داشته اند در راه مبارزه با فساد و ایجاد عدالت بود و نشانی از قدرت و شجاعت وی می دهد. اما دوام حکومت اسلامی منوط به اجرای عدالت درجامعه و م
|