|
Title
|
ميهن دوستي در شعر ملك الشعراي بهار و جميل صدقي زهاوي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
ميهن دوستي بهار زهاوي آزادي استعمار استبداد زن ادبيّات تطبيقي
|
|
Abstract
|
همزمان با انقلاب مشروطه در ايران و انقلاب مردم عراق عليه عثمانيها، شاعراني پا به عرصهي ادبيات نهادند كه وطن خواهي و ميهن دوستي يكي از مضمونهاي مشترك اشعارشان است؛ ميهندوستي اين شاعران در قالب موضوعاتي همچون؛ استعمار ستيزي، عدالت خواهي، نفي استبداد، آزادي طلبي و... خود را نشان داد؛ اين شاعران، خواهان آزادي و پيشرفت كشورشان بودند و رشد و ترقي وطن خود را در گرو آزادي بيان و انديشه و گاه آزادي زنان ميديدند. برخي از آنان با پيروي از فرهنگ مغرب زمين، آزادي زنان از حجاب را نوعي گام نهادن در مسير رشد و پيشرفت تلقي ميكردند و در اشعار خود، خواهان تحقّق اين خواسته بودند. از جملهي اين شاعران، بهار و زهاوي دو شاعر بنام معاصر ايران و عراق هستند كه هر دو در يك دورهي زماني ميزيستند و با يكديگر دوستي ديرينه و گفتوگوهاي ادبي داشتند، آن دو در روزگاري زندگي ميكردند كه بسياري از مسايل سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي دو كشور شبيه به يكديگر است؛ بهار در عصر خفقان مشروطه و شاهان قاجار و زهاوي در دوران پر اختناق پادشاهان عثماني زندگي ميكرد.
|
|
Researchers
|
mahdi masboq (First researcher) , shahla zamani (Second researcher) , Ali Azizi (Third researcher)
|