|
عنوان
|
میهن دوستی در شعر ملک الشعرای بهار و جمیل صدقی زهاوی
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
|
کلیدواژه‌ها
|
میهن دوستی بهار زهاوی آزادی استعمار استبداد زن ادبیّات تطبیقی
|
|
چکیده
|
همزمان با انقلاب مشروطه در ایران و انقلاب مردم عراق علیه عثمانیها، شاعرانی پا به عرصهی ادبیات نهادند که وطن خواهی و میهن دوستی یکی از مضمونهای مشترک اشعارشان است؛ میهندوستی این شاعران در قالب موضوعاتی همچون؛ استعمار ستیزی، عدالت خواهی، نفی استبداد، آزادی طلبی و... خود را نشان داد؛ این شاعران، خواهان آزادی و پیشرفت کشورشان بودند و رشد و ترقی وطن خود را در گرو آزادی بیان و اندیشه و گاه آزادی زنان میدیدند. برخی از آنان با پیروی از فرهنگ مغرب زمین، آزادی زنان از حجاب را نوعی گام نهادن در مسیر رشد و پیشرفت تلقی میکردند و در اشعار خود، خواهان تحقّق این خواسته بودند. از جملهی این شاعران، بهار و زهاوی دو شاعر بنام معاصر ایران و عراق هستند که هر دو در یک دورهی زمانی میزیستند و با یکدیگر دوستی دیرینه و گفتوگوهای ادبی داشتند، آن دو در روزگاری زندگی میکردند که بسیاری از مسایل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دو کشور شبیه به یکدیگر است؛ بهار در عصر خفقان مشروطه و شاهان قاجار و زهاوی در دوران پر اختناق پادشاهان عثمانی زندگی میکرد.
|
|
پژوهشگران
|
مهدی مسبوق (نفر اول)، شهلا زمانی (نفر دوم)، علی عزیزی (نفر سوم)
|