سید موسی گلستانه

زمینه: بررسی اثربخشی هوش اخلاقی بر سرمایه روان شناختی، نیاز های روان شناختی، شایستگی اجتماعی و حمایت اجتماعی در دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی هوش اخلاقی بر سرمایه روان شناختی، نیاز های روان شناختی، شایستگی اجتماعی و حمایت اجتماعی در دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری است. روش‏شناسی: روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه ی آماری، شامل تمامی دانش آموزان پسر ششم دوره ابتدایی با نمره بالا در مقیاس مشکلات رفتاری شهر کوار که در بازه زمانی زمستان 1399 می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه 50 نفر از دانش آموزان که براساس مقیاس مشکلات رفتاری شناسایی شده بودند، انتخاب شدند. پس از همتا سازی نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم و گروه آزمایش برنامه آموزش هوش اخلاقی را به مدت 11 جلسه 30/1 ساعت دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ برنامه ای را دریافت نکردند. مشکلات رفتاری با استفاده از مقیاس فهرست رفتاری کودک، سرمایه روانشناختی با استفاده از لوتانز و همکاران (2007)، نیازهای روانشناختی با استفاده از جوهانسون و مینی (2010)، شایستگی اجتماعی با استفاده از مقیاس کفایت اجتماعی فلنر (2007) حمایت اجتماعی با استفاده از مقیاس واکس و همکاران(1986) اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کواریانس انجام پذیرفت. یافته‏ها: سرمایه روان شناختی، نیاز های روان شناختی، شایستگی اجتماعی و حمایت اجتماعی و مؤلفه های آنها (به غیر از مؤلفه ظرفیت شناختی در متغیر شایستگی اجتماعی) دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری پس از اجرای برنامه آموزشی هوش اخلاقی در پس آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل افزایش یافته است. نتیجه‏گیری: آموزش هوش اخلاقی باعث بهبود سرمایه روان شناختی، نیاز های روان شناختی، شایستگی اجتماعی و حمایت اجتماعی و مؤلفه های آنها در بین دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری می شود، لذا یه عنوان یک برنامه آموزشی در خصوص دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری می تواند ثمر واقع شود.