حمیدرضا صادقی پور

زمینه :یکی از اثرات تمرینات مقاومتی و مصرف مکمل های پروتئینی افزایش تولید پروتئین در بدن می باشد که در نهایت موجب افزایش حجم سلول های عضلانی و به تبع آن قدرت بیشتر عضله می شود. یکی از مسیرهای هایپرتروفی مسیرسیگنالی mTORاست که براثر تمرینات مقاومتی فعال می شود که فعال شدن mTOR در کلیه می تواند باعث ایجاد بیماری های کلیوی یا پیشرفت این بیماری ها شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تغییرات مسیرژنیTSC2(RAGs)/mTOR /4E-BPs بافت کلیه رت های نر بدنبال یک دوره تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا پلانتسیس می باشد. روش شناسی :تحقیق حاضر در قالب طرحی تجربی و نمونه اماری این تحقیق برگرفته از رت های نر نژاد اسپراگ داولی بودند.که تعداد 32 سرجوان3 ماهه و با میانگین وزنی 150±20 گرم تهیه و تا اتمام زمان پژوهش، هر یک از رت ها در محیط با دمای 2±22 درجه سانتی گراد، رطوبت 4±55 درصد و در قفسی از جنس پلی کربنات شفاف به صورت جداگانه با چرخه روشنایی _ تاریکی 12:12ساعت نگهداری شدند. سپس بعد از مرحله آشناسازی رت ها به چهارگروه کنترل، تمرین مقاومتی، مکمل اسپیرولینا و تمرین+ مکمل اسپیرولینا به طور تصادفی تقسیم شدند.گروه های مصرف مکمل هرروز mg/kg/day 200 اسپیرولینا مصرف می کردند. پروتکل تمرین مقاومتی بصورت بالا رفتن از نردبان با ارتفاع یک متر در طی هشت هفته، هفته ای 3روز و یک جلسه در روز بود. پس از گذشت 24 ساعت از اتمام آخرین جلسه تمرین کلیه رت ها را جداساخته و در محیطی با دمای 70- درجه نگهداری گردید و با استفاده از روش REAL TIME_PCR میزان تغییربیان ژن های تحقیق مورد ارزیابی قرارگرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ازمون تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری05/P≤استفاده شد.یافته ها:در فاکتور 4E_PBsافزایش معناداری درگروه مکمل اسپیرولینا (909/0p= ) و تمرین مشاهده نشد( 359/0 p= )، اما در گروه تعاملی تمرین مقاومتی به همراه مصرف اسپیرولینا افزایش معناداری مشاهده شد(012/0 P=). درفاکتور TSC2 در هیچ کدام از گروه ها نسبت به گروه کنترل افزایش معنا داری دیده نشد. در فاکتور RAGs در هرسه گروه مکمل اسپیرولینا(001/0 P=)گروه تمرین مقاومتی(001/0 P=)و گروه تعامل تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل(001/0 P=) افزایش معناداری در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. در فاکتور mTOR در گروه مکمل اسپیر