سید موسی گلستانه

هدف : پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی بازشناسی هیجان های اساسی، جهت گیری هدف، تعلل ورزی و خود انتقادی در افراد دارای اختلال افسردگی، وسواس – اجباری و افراد بهنجار انجام شد. روش: روش تحقیق علی – مقایسه ای از نوع پس رویدادی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه افراد دارای تشخیص اختلال افسردگی و اختلال وسواس – اجباری که در فاصله زمانی ماههای مهر ، آبان و آذر 1393 به بخش های اعصاب و روان بیمارستانها ، مطب های روان پزشکان و مراکز مشاوره و خدمات روان شناسی خصوصی و دولتی شهر برازجان مراجعه و همچنین کلیه افراد عادی ساکن شهر برازجان که بر اساس مصاحبه بالینی فاقد دو اختلال مذکور و یا هراختلال روانی شدید دیگر تشخیص داده شده و دارای ویژگی های جمعیت شناختی، (جنسیت، سن، و سطح تحصیلات ) مشابه با گروه افسرده و وسواسی باشند. نمونه تحقیق حاضر 20 نفر از افراد مبتلا به افسردگی اساسی ، 20 نفر از افراد مبتلا به وسواسی- اجباری و 40 نفر از افراد عادی ساکن شهر برازجان بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه قرار گرفتند و مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه افسردگی بک ( BDI-II)، سیاهه وسواس- اجبار مادزلی (MOCI)، آزمون بازشناسی هیجان ایمانی وهادیانفرد (1387)، پرسشنامه جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، مقیاس تعلل ورزی شوارز و دیهل (2000)، مقیاس خودانتقادی گیلبرت،کلارک،همپل،مایلز و آیرونز(2004) و آزمون SCL90 استفاده خواهد شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه ها از نظر هیجان های اساسی (ترس، تنفر، غم، خنثی، شادی، تعجب، خشم)، از نظر جهت گیری های هدف عملکرد- گرایش، عملکرد- اجتناب و تسلط- اجتناب و از نظر خود انتقادی، در سطح (05/0) تفاوت معنادار وجود دارد و از نظر تعلل ورزی و جهت گیری هدف تسلط- گرایش تفاوت معنی داری بین گروه ها یافت نشد. همچنین از نظر جنسیت، افراد در هیجان های اساسی، جهت گیری های عملکرد- اجتناب و همچنین تسلط گرایش در سطح (05/0) باهم تفاوت معنادار داشتند. نتیجه گیری: افراد مبتلا به افسردگی و وسواسی عملکرد ضعیفتری در بازشناسی هیجان و گزینش پیشرفت سطح بالا داشتند و همچنین افراد افسرده دارای خودانتفادی بیشتری نسبت به دو گروه دیگر بودند. ،