سید موسی گلستانه

زمینه و هدف: پژوهش حاضر تعیین رابطه بین مکانیزم های دفاعی و سبک های هویت با تاب آوری در اوایل و اواخر نوجوانی می باشد. روش:پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. بر همین اساس، از بین کلیه دانش آموزان دبیرستان های شهرستان جم در سال تحصیلی جاری، تعداد 300 نفر (150دختر و 150پسر)، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و از آنها خواسته شد تا پرسشنامه های سبک های هویت، مکانیسم های دفاعی و مقیاس تاب آوری را تکمیل نمایند. یافته ها: نتایج به طور کلی نشان داد که بین سبک هویت اطلاعاتی، سبک هویت سردرگم/اجتنابی و هنجاری با تاب آوری رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد. بین جرأت ورزی با تاب آوری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین سرسختی با تاب آوری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین مکانیسم های دفاعی رشد یافته با تاب آوری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین مکانیسم های دفاعی رشد نایافته با تاب آوری رابطه معناداری وجود ندارد. بین مکانیسم دفاعی روان آزرده با تاب آوری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نشان داده شد که میانگین سبک هویت اطلاعاتی در اواخر دوره نوجوانی افزایش می یابد و بین نوجوانان دختر و پسر از نظر متغیرهای مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه-گیری: بر اساس نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که جرات ورزی و سپس سرسختی و مکانیسم های دفاعی رشد یافته مهمترین پیش بین های تاب آوری نوجوانان هستند. در پایان پیشنهادات و محدودیتهای تحقیق بیان شد.