سید موسی گلستانه

زمینه و هدف: زایمان علاوه بر اینکه یک شرایط تنش زا برای فرد باردار به حساب می آید، یک پدیده مهم در زندگی مادر می باشد و درد ناشی از آن غیرقابل اجتناب بوده و در خانم های نخست زا نیز شدیدتر و طولانی تر است. با توجه به ناخوشایندی درد زایمان، بررسی و شناخت متغیرهای تأثیرگذار بر آن، اهمیت دارد. روش بررسی: این تحقیق از نوع همبستگی است که برای اجرای آن از بین زنان نخست زایی که برای زایمان به بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر در بازه ی زمانی بین اسفند 94 تا خرداد 95 مراجعه کرده و واجد شرایط تعریف شده در اهداف تحقیق بودند، تعداد 120 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ،)VAS( مقیاس درجه بندی عددی- بصری درد ،)PBI( مقیاس ارزیابی تغییرات رفتاری در برابر درد و مقیاس سنجش حمایت )CD-RISC( مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون ،)AHI( سرسختی روان شناختی اهواز اجتماعی فیلیپس مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. SPSS روش هم زمان و همچنین گام به گام با استفاده از نرم افزار یافته ها: یافته ها نشان دادند که سرسختی روان شناختی، حمایت اجتماعی و تاب آوری قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به شدت رفتاری و بصری احساس درد زایمان در زنان نخست زا می باشند، به طوری که این متغیرها اثر مثبت بر درد زایمان زنان نخست زا دارند. نتیجه گیری :با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد ارتقاء متغیرهای تاب آوری، سرسختی روان شناختی و حمایت اجتماعی، در یک زن باردار می تواند در مدیریت درد موثر بوده و از طریق غلبه بر هیجان های منفی و ترس تجربه خوشایندی را برای زن فراهم سازد و بر ترجیح آن ها به روش زایمان طبیعی نسبت به سزارین، تأثیر گذارد.