سید موسی گلستانه

به مهارتهای روانی،اجتماعی و بین فردی که افراد کسب می کنند و منجر به مدیریت اثربخش و زندگی با کیفیت می شود، مهارتهای زندگی گفته می شود. هدف این پژوهش تعیین و مقایسۀ اثربخشیرویکرد فرزندپروری مثبت و فرزندپروری مبتنی بر طرحواره بر مهارتهای زندگی است. این پژوهش از نوع مطالعۀ موردی با طرح پیشآزمون–پسآزمون و پیگیری بود جامعۀ آماری پژوهش را کودکان12تا14سال تشکیل دادند. شرکتکنندگان به روش در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل گماشته شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اثربخشی زندگی وانگ و همکارانش استفاده گردید. مهارتهای زندگی یافتههای مورد نیاز از طریق پرسشنامۀ اثربخشی زندگی گردآوری شده و با نرمافزارSPSS-26مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتههایپژوهش نشان دادند که هر دو رویکرد بر افزایش مؤلفههای مختلف مهارتهای زندگی تأثیر دارد و فقط در مؤلفۀ ابتکار فعال، اثربخشی طرحوارهدرمانی به دست نیامد. در سایر مؤلفهها میان اثربخشی دو رویکرد تفاوت معنادار اندکی وجود دارد. از این تحقیق نتیجه می گیریم اگر چه هر دو رویکرد فرزند پروری مثبت و طرحواره درمانی موثر بودند اما در مجموع رویکرد طرحواره درمانی موثر تر بود. در پایان پیشنهادها و محدودیت های تحقیق ارایه شد.