مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه ساختار جمعیتی هامور معمولی ( Epinephelus coioides (Hamilton, 1822 در خلیج فارس با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
نوع پژوهش	مقالات در همایش ها
کلیدواژه‌ها	ساختار جمعیتی، تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، خلیج فارس، هامور معمولی
چکیده	ساختار جمعیتی Epinephelus coioides، هامور معمولی، در خلیج فارس از نظر 6 جایگاه ریزماهواره پلی مورف مورد بررسی قرار گرفت. 3-5 گرم از بافت نرم هر کدام از 120 نمونه صید شده از 6 ایستگاه تهیه گردید. استخراج DNA با استفاده از روش استاندارد استات آمونیوم انجام وکمیت و کیفیت آن با روش های اسپکتروفتومتری و الکتروفورز بر روی ژل آگارز 1 درصد بررسی شد. قطعات DNA در دستگاه PCR تکثیر شده سپس بر روی ژل پلی اکریلامید رانده شد و رنگ آمیزی با کمک نیترات نقره صورت گرفت. میانگین پارامترهای ژنتیکی شامل آلل های واقعی و موثر برای تمامی لوکوس ها و جمعیت ها، بترتیب 5.458 و 3.793، همچنین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و قابل انتظار بترتیب 0.500 و 0.649 می باشد. آزمون AMOVA بیشترین میزان Fst، (0.086) و کمترین میزان جریان ژنی (Nm=2.652) را بین دو جمعیت خوزستان و بوشهر، کمترین میزان Fst، (0.034) و بیشترین میزان جریان ژنی (Nm=7.070) را بین دو جمعیت دیر و بندرعباس نشان داد. جمعیت خوزستان جدایی نسبی را در قیاس با سایر جمعیت های مورد مطالعه نشان می دهد، بنابر این اعمال مدیریت شیلاتی جداگانه توصیه می گردد.
پژوهشگران	حامد قناعتیان (نفر اول)، محمدعلی سالاری (نفر دوم)، مهدی محمدی (نفر سوم)، حسین ذوالقرنین (نفر چهارم)، احمد قاسمی (نفر پنجم)
تاریخ انجام	1390-09-23