|
عنوان
|
نگاهی به حکمت عملی در مثنوی مولانا
(با تکیه بر دو بخش تهذیب اخلاق و سیاست مدن)
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مثنوی، حکمت عملی، سنت اندرزی، سیاست مدن
|
|
چکیده
|
حکمت و اندرز در ادب فارسی جایگاهی ممتاز و بینظیر دارد تا آنجا که بزرگان ادب
فارسی غالباً به طور مستقیم و غیر مستقیم به آن پرداختهاند. فردوسی و نظامی را به
جهت پرداختن به زیباترین حکم و اندرزها لقب حکیم دادهاند و سعدی مصلحی است که
بارزترین وجه آثارش حکمت و اندرز است. حافظ نیز اگرچه اشعارش ذوابعاد است، اما
یکی از وجوه مهم شعرش نکتههای حکیمانهاست. در این میان مولانا نیز مقامی برجسته
دارد و خوانندگان مثنوی چه بسا بیش از کسب لذت، به دنبال یافتن معنایی برای زندگی
هستند. یکی از نکاتی که تا کنون کمتر به آن پرداخته شدهاست، نسبت میان سنت
اندرزی و تعالیم اخلاقی مولاناست. در این مقاله سعی شدهاست ضمن اشارهای مختصر به
معنای سنت اندرزی و تفاوت روش تعلیمی مولانا با این شیوه، مصادیق دو مقولۀ سیاست
مدن و تهذیب اخلاق که از شاخصههای سنت اندرزی هستند، مختصراً، از مثنوی استخراج
شده، ضمن بررسی آنها از منظر سنت اندرزی، چگونگی انعکاسشان در مثنوی نشان داده
شود.
|
|
پژوهشگران
|
سیدناصر جابری (نفر اول)، جواد دهقانیان (نفر دوم)
|