|
چکیده
|
نماد قابیل و به تبع آن، نماد هابیل از عناصر مهمِ شعر بدر شاکر السیاب اند و نشان آن دو را به وضوح می توان در شعر های مختلف وی دید. با توجه به این که به طور کلی ساختار هر شعر، حاصل همکاری اجزای تشکیل دهنده ی همان شعر می باشد، قابیل و هابیل نیز به عنوان دو عنصر مهم در شعر های بدر شاکر السیاب، نقشی بارز در ساختار شعرهایی دارند که این دو هنرْسازه در آن ها به کار رفته است. از یک سو، کارکردهای این دو عنصر که تقابلی دوگانه با هم دارند در هر شعر متفاوت است و از دیگر سوی، نظام دلالی آن دو به فراخور ساختار متفاوت هر شعر تحول می پذیرد. با تحلیل و بررسی ساختار و نظام هر شعر و تقابل های موجود در آن، روشن می شود که این دو هنرْسازه چه کارکردهای متفاوتی در ساختار هر شعر دارند و در نهایت چه دلالت های گوناگونی پیدا می کنند.
|