عنوان
|
بازتاب مردسالاری در شعر ناریمان علّوش
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
کلیدواژهها
|
مردسالاری، پدرسالاری، فمینیسم، سلطه گری، ناریمان علّوش
|
چکیده
|
مردسالاری، بسیاری از ایدئولوژی های مرتبط با جنبش فمینیسم را تشکیل می دهد که پدرسالاری و سلطه و اقتدارِ دودمانی نیز در ذیل همین مجموعه جای می گیرند. این اقتدار مردانه ریشه در سلطه گری مرد و سلطه پذیری زن دارد؛ بدین معنا که مرد بر پایة باورهای فرهنگی و سنتی، خود را تنها قیم و عهده دار زن معرفی می کند. باری، زنانی که تا گذشتة نهچندان دور خود را تابع مرد می دانستند، امروزه ادبیات و خاصه شعر را دستمایة تحقق آرمان برابری خود و مردان قرار دادند. ناریمان علّوش شاعر معاصر لبنانی، از زنان شاعری است که برای رسیدن به چنین آرمانی در شعر خود از این درونمایه بهره گرفته. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی، از رهگذر شعر ناریمان علوش به دنبال پرداختن به نگرش و باوری است که جوامع سلطه جوی مردسالار نسبت به زنان و نقش کلیشه ای آنان دارند همچنین در پی نقد مؤلفه های زن ستیزانه ای است که سلطه جویی و خودبرتر بینی مردان و نابرابریها، تحقیرها و زن ستیزی جنسیتی، قانونی و عاطفی در حق زنان از آن مؤلفه ها بهشمار می آیند. یافته های پژوهش نشان می دهد که مردسالاری، بستر بسیاری از تبعیضهای جنسیتی و نابرابریها در حقّ زنان است. از آنجا که شاعر از یک سو نگاهی منفی به هویت سنتی زن دارد و از دیگر سوی، خواستار اصلاح شماری از آداب و رسوم سنتی است، چاره را در جستن طرحی نو برای هویت زنان می داند.
|
پژوهشگران
|
مینا غانمی اصل عربی (نفر اول)، رسول بلاوی (نفر دوم)، ناصر زارع (نفر سوم)
|