عنوان
|
اصول بازنگری در طراحی معماری زندان های نوین
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
کلیدواژهها
|
طراحی زندان، معماری، زندان مدرن، اصلاح مجرمان
|
چکیده
|
زندان یکی از متداولترین ابزارها برای مجازات مجرمان در جامعه است. امروزه زندان های موجود نه تنها باعث اصلاح مجرمان نمی شود بلکه مشکلات زیادی از قبیل تحمیل هزینه های سنگین نگهداری زندانیان و بازسازی ساختمان بر بودجه دولت ایجاد می کنند. همچنین با هدر دادن نیروی کار و به خطر افتادن سلامت جسمانی زندانیان، مشکلاتی را برای سلامت جامعه بوجود می آورد. با توجه به موارد مذکور، لزوم بازنگری در طراحی فضایی حس می شود که علاوه بر برطرف نمودن این مشکلات، باعث افزایش امنیت و اصلاح پذیری زندانیان و از بین بردن حس در قفس بودن آنان شود. در این پژوهش سعی شده تا با بررسی تاریخی زندان ها، الگوهایی نوین در طراحی آنها ارائه شود. بنابراین، با روش تحلیلی _ توصیفی اطلاعات مورد نیاز از طریق منابع کتابخانه ای به دست آمده و در پایان راهکارهایی برای بازنگری در طراحی زندان های جدید ارائه شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در طراحی زندان های نوین بهتر است نیازهای زندانیان از جمله نیاز به خلوت و حریم شخصی، استفاده از نور طبیعی، تهویه مطبوع، دید و بویژه منظر مناسب در نظر گرفته شود تا زندانیان بتوانند در محیطی مناسب، آماده ورود مجدد به اجتماع شوند.
|
پژوهشگران
|
سید محمد موسوی (نفر اول)، فاطمه آبادی پور (نفر دوم)
|