عنوان
|
اثر طرحواره های ناسازگار اولیه بر تصویر بدنی و ساختار رابطه
با میانجی گری سبک های دفاعی در دانشجویان پسر
|
نوع پژوهش
|
پایاننامه
|
کلیدواژهها
|
طرحواره ناسازگار اولیه، تصویر بدنی، ساختار رابطه، سبک های دفاعی، دانشجویان پسر
|
چکیده
|
زمینه: طرحواره ها به عنوان الگوهای شناختی و هیجانی خود آسیب رسان، متشکل از خاطره ها و احساس های بدنی مرتبط با خود و دیگران هستند که بر روابط صمیمانه تاثیر می گذارند. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر طرحواره های ناسازگار اولیه بر تصویربدنی و ساختار رابطه با میانجی گری سبک های دفاعی در دانشجویان پسر بود.
روششناسی: پژوهش حاضر همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر که در سال تحصیلی 1401-1402 در دانشگاه خلیج فارس شهرستان بوشهر مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه بعد از حذف پرسشنامه های ناقص 364 نفر تعیین شد. به منظور جمع آوری دادهها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ، 1998)، نگرانى از تصویر بدنى لیتلتون (2005)، ساختارهای رابطه فریلی (2011) و مکانیسم های دفاعی اندوز، سینگ، باند (1993) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق نرم افزار spss-25 و LISREL-10 انجام گرفت.
یافتهها: بر طبق یافته های این پژوهش، طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجی گری سبکهای دفاعی با نگرانی از تصویر بدنی (با ضریب 074/0)، طرحوارههای ناسازگار اولیه با میانجی گری سبک های دفاعی با ساختار رابطه (با ضریب 019/0)، سبک های دفاعی با ساختار رابطه (با ضریب 19/0)، سبک های دفاعی با نگرانی از تصویر بدنی (با ضریب 18/0)، طرحواره ها با ساختار رابطه (با ضریب 39/0)، طرحوارهها با نگرانی از تصویر بدنی (با ضریب 74/0) و طرحواره ها با سبک های دفاعی (با ضریب 10/0) رابطهی معنادار دارد.
نتیجهگیری: توصیه می شود طرحواره درمانگران و روانشناسان بالینی جهت بهبود روابط صمیمانه، برنامه مداخله پیشگیرانه ای تنظیم کنند و راهکارهای بهبود طرحواره های ناسازگار را آموزش دهند.
|
پژوهشگران
|
سیده الهه صالحی (دانشجو)، مهناز جوکار (استاد راهنما)، افسانه مرادی (استاد مشاور)
|