مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر قابلیت های هوش مصنوعی بر بهره وری کتابداران: نقش میانجی تسهیم دانش (کتابداران کتابخانه های علوم پزشکی دانشگاه های تهران)
نوع پژوهش	مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها	هوش مصنوعی، بهره وری کتابداران، تسهیم دانش، کتابداران، اشتراک گذاری دانش.
چکیده	مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر قابلیت های هوش مصنوعی بر بهره وری کتابداران، با تأکید بر نقش میانجی تسهیم دانش، در میان کتابداران کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی مستقر در تهران انجام شده است. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی و از منظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بود. با توجه به محدود بودن حجم جامعه، روش سرشماری برای گردآوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت و در مجموع 214 پرسشنامه تکمیل و وارد تحلیل شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از ابزارهای معتبر و استاندارد بهره گرفته شد. میزان استفاده از هوش مصنوعی از طریق پرسشنامه ای 22 گویه ای در پنج بعد (مدیریت هوش مصنوعی، تصمیم گیری مبتنی بر هوش مصنوعی، زیرساخت هوش مصنوعی، آمادگی برای هوش مصنوعی، و مهارت های مرتبط با هوش مصنوعی) که از مطالعه چن و همکاران (2022) اقتباس شده بود، ارزیابی گردید. بهره وری با ابزار 17 گویه ای طراحی شده توسط جبارزاده (1392) در چهار بعد (کارایی، اثربخشی، تعهد و توانایی حل مسئله) سنجیده شد. شاخص تسهیم دانش نیز با استفاده از پرسشنامه داماج و همکاران (2016) شامل 12 گویه ارزیابی گردید. تمامی ابزارها بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت طراحی شدند. روایی ابزارها از طریق تحلیل روایی همگرا و واگرا و پایایی آن ها با محاسبه آلفای کرونباخ تأیید شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش مصنوعی و بهره وری کتابداران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، هوش مصنوعی اثر مثبت و معناداری بر تسهیم دانش دارد. از سوی دیگر، تسهیم دانش با بهره وری کتابداران رابطه مثبت و معناداری برقرار می سازد. بحث و نتیجه گیری: تحلیل ها بیانگر آن است که تسهیم دانش به عنوان یک متغیر میانجی کامل، نقش مهمی در پیوند میان قابلیت های هوش مصنوعی و بهره وری کتابداران ایفا می کند. اصالت: این پژوهش به غنای ادبیات مرتبط با هوش مصنوعی در حوزه کتابداری کمک کرده و خلأهای موجود در فهم روابط میان فناوری های نوین و بهره وری منابع انسانی در کتابخانه ها را آشکار می سازد.
پژوهشگران	زهرا کیانراد (نفر اول)، سیف اله اندایش (نفر دوم)
تاریخ انجام	1404-08-01