مشخصات پژوهش

عنوان	اثرات پربیوتیک زایلواولیگوساکارید جیره بر روی عملکرد رشد و تغذیه، فاکتورهای خونی، پاسخ ایمنی غیراختصاصی و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
نوع پژوهش	مقالات در همایش ها
کلیدواژه‌ها	زایلواولیگوساکارید، سیستم ایمنی غیراختصاصی، رشد، فاکتورهای خونی، ماهی صبیتی (Sparidentex hasta).
چکیده	هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف زایلواولیگوساکارید جیره بر عملکرد رشد و تغذیه، فاکتورهای خونی، پاسخ ایمنی غیراختصاصی و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) بود. برای این منظور بچه ماهیان با میانگین وزنی 3/0 ± 64/35 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 3 تکرار در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. بچه ماهیان به مدت 8 هفته با جیره های حاوی 0، 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید در حد سیری ظاهری تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونه های خون، پلاسما و روده برای ارزیابی پارامترهای ایمنی (ایمنوگلوبولین کل، فعالیت لیزوزیم پلاسما، فعالیت کمپلمان پلاسما)، خون شناسی (هموگلوبین، هماتوکریت و تعداد گلبول های قرمز و سفید) و آنزیم های گوارشی (آمیلاز، لیپاز و پروتئاز) جمع آوری شد. نتایج حاصل نشان داد که زایلواولیگوساکارید جیره عملکرد رشد و تغذیه ماهی صبیتی شامل وزن نهایی، طول نهایی، شاخص وضعیت، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و ضریب کارایی پروتئین را تغییر نداد (05/0P >). نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح مختلف پربیوتیک تاثیری بر روی پاسخ ایمنی غیراختصاصی ماهیان و فاکتورهای خونی به جزء فعالیت کمپلمان ندارد. فعالیت آنزیم های گوارشی در گروه شاهد با تیمار 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید اختلاف معنی دار نشان ندادند (05/0P > ). به طور کلی، این مطالعه نشان داد که فاکتورهای خونی به وسیله پربیوتیک جیره تحت تاثیر قرار گرفت. با این حال، افزودن 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید به جیره اثرات معنی داری بر روی پاسخ ایمنی غیراختصاصی و عملکرد رشد ماهی صبیتی نداشت.
پژوهشگران	وحید مرشدی (نفر اول)، ناصر آق (نفر دوم)، فرزانه نوری (نفر سوم)، جاسم غفله مرمضی (نفر چهارم)، اسماعیل پقه (نفر پنجم)