عنوان
|
توسعه دفاتر کار خانگی در دوران شیوع کرونا در ایران
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
کلیدواژهها
|
دفترکار خانگی، ویروس کرونا، طراحی خانه، معماری، انعطاف پذیری
|
چکیده
|
اهمیت فضاهای موجود در خانه و طراحی اصولی و صحیح آنها، زمانی که وقت بیشتری را در آن سپری کنیم بیشتر خواهد شد. با شیوع ویروس کرونا و قرنطینه و خانه نشین شدن افراد، این نیاز بیشتر احساس شد و زمانی که سخن از دورکاری به پیش آمد، کمبود و خلأ فضایی مختص به دفترکار، بیش از هر زمانی به چشم آمد. مشکل عمده ای که اکثر افراد با آن مواجه بودند، نداشتن فضایی مخصوص به کار یا کمبود یک دفترکار در فضای خانه بود. فضایی که نه فقط دارای یک میز کار، بلکه با طراحی اصولی و در نظر گرفتن تمام شرایط کاری، مکانی حرفه ای و مناسب برای فرد اختصاص داده شود. فضایی که به تمام شرایط یک محیط کاری مطابقت داشته و با رعایت آن ها، بهره وری را افزایش دهد. هدف اصلی از نگارش این مقاله ، بررسی این کمبود و ضرورت ایجاد چنین فضایی در خانه می باشد. روش پژوهش در این مقاله، توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای انجام شده است. این تحقیق نشان می دهد که انعطاف پذیری فضا، نور طبیعی، رنگ پردازی، تعامل با فضای سبز، دید مطلوب و سهولت دسترسی به درب ورودی خانه از مشخصه های اساسی برای طراحی دفاتر کار خانگی می باشند.
|
پژوهشگران
|
سید محمد موسوی (نفر اول)، یاسمین پاک نیا (نفر دوم)
|