|
عنوان
|
بررسی فضاهای باز و نیمه باز در معماری های میان افزای بافت تاریخی بوشهر (مورد مطالعاتی، دانشکده هنر و معماری خلیج فارس درکنار عمارت نوذری)
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
|
کلیدواژه‌ها
|
معماری میان افزا، فضاهای باز، فضاهای نیمه باز، دانشکده معماری، بوشهر.
|
|
چکیده
|
دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه خلیج فارس بوشهر، یکی از نمونه معماری هایی است که با هدف میان افزایی و احیای بافت تاریخی این منطقه ایجاد شده است. فضاهای باز و نیمه باز در عمارت های تاریخی بوشهر، از عناصر تأثیرگذار و چشمگیر در معماری این منطقه به شمار می روند؛ بنابراین با بررسی این عناصر در بناها، تا حد زیادی می توان الگوهای معماری این منطقه را مورد بررسی قرار داد. نگارندگان در این تحقیق، با هدف آشنایی با رویکردهای معماری بومی در فضاهای باز و نیمه باز بافت تاریخی بوشهر، به چگونگی حفظ این الگوها در معماری و شهرسازی امروزی پرداخته اند. در این راستا این تحقیق به مقایسه ی تطبیقی تفاوت ها و تشابهات در معماری فضاهای باز و نیمه باز در نمونه های بومی بافت تاریخی و نمونۀ الهام گرفته شده از آن می پردازد. تحقیق حاضر به صورت کیفی و به روش توصیفی تحلیلی، 10 نمونه از بناهای شاخص بافت تاریخی بوشهر را با ساختمان میان افزای دانشکدۀ هنر و معماری خلیج فارس، مورد مطالعه قرار داده است. مطالعات اسنادی درراستای تنظیم ادبیات تحقیق، بررسی پیشینۀ موضوع و مطالعۀ اولیه پیرامون معماری تاریخی بوشهر، صورت گرفته و مطالعات میدانی با استفاده از مصاحبه و مشاهده در جهت بررسی نمونه های مطالعاتی، به کار گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان داد که در طراحی فضاهای باز و نیمه باز ساختمان میان افزای دانشکدۀ هنر و معماری، ازنظر عملکردی و هندسی الگوبرداری صحیحی از عمارت های تاریخی بوشهر، صورت گرفته است اما ازنظر برخی ویژگی های ظاهری مانند به کارگیری مواد و مصالح و تناسبات، این الگوبرداری یکسان نیستند و شکل و شمایل امروزی تری نسبت به عمارت های تاریخی به خود گرفته است.
|
|
پژوهشگران
|
محمدامیر کاکی زاده (نفر اول)، هژبر دباغ (نفر دوم)، ندا ناصری (نفر سوم)، نگین کاوه پور (نفر چهارم)
|