|
عنوان
|
ده نفر قزلباش به مثابه یک حماسه منثور: نگاهی به درون مایه های حماسی رمان
|
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
|
کلیدواژهها
|
ده نفر قزلباش، حماسه منثور، هویت ملی، وطن پرستی
|
|
چکیده
|
رمان تاریخی و پنج جلدی ده نفر قزلباش یکی از مهمترین و هدفمندترین رمانهای تاریخی فارسی است و به گمان ما ظرفیتهایی فراتر از یک رمان تاریخی صرف دارد. از جمله این ظرفیتها، برخورداری متن از سازهها و بنمایههای حماسی است که این پژوهش با هدف نمایاندن جنبه های حماسی این اثر صورت گرفته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانهای و شیوه تحلیلی - توصیفی به بررسی بنمایههای حماسی در رمان ده نفر قزلباش پرداخته است. وجود صحنههای گوناگون جنگ با بیگانگان در این رمان از یک سو و تاکید همزمان نویسنده آن بر عناصر و ارزشهای ملی ایرانی و مذهب تشیع از سوی دیگر، موجب شده است که این اثر شباهتهای بسیاری به یک متن حماسی منثور پیدا کند. برخی از بنمایههای حماسی این اثر عبارتند از: سفر قهرمان، پیشگامی زنان در ابراز عشق، جنگ و شگردهای جنگاوری، حضور اسب با کارکردی اسطورهای - حماسی، توصیف جنگافزارها، یکپارچگی اقوام در رویارویی با دشمنان خارجی، وطنپرستی، جنگاوری برای حفظ نام و پرهیز از ننگ، عیاری، اخترشناسی و پیشگویی. میزان استفاده از کنشها و مولفههای حماسی در این اثر قابل توجه است. برخی از این مولفههای حماسی عینا از شاهنامه گرفته شدهاند و تاثیر پذیری مسرور در به کارگیری لوازم حماسه از استاد نیز توس دیده میشود. در پایان بحث میتوان اینگونه استنباط کرد که این رمان تاریخی با تفاوتهایی که در مقایسه با شاهنامه دارد، بهعنوان نوع نثر حماسی، پیوندی نزدیک با سبک حماسی برقرار کرده است و میتوان از آن به مثابه یک اثر منثور حماسی نام برد.
|
|
پژوهشگران
|
منوچهر جوکار (نفر اول)، زهرا نصیری شیراز (نفر دوم)، سمیه شرونی (نفر سوم)
|
|
تاریخ انجام
|
1400-10-01
|