عنوان
|
اهل البیت ع و مرثیه سرائی آنها
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
کلیدواژهها
|
Keywords: Elegy, Prophet’s Holy Family, True dreams, Poetry
|
چکیده
|
مرثیه سرائی یکی از مهم ترین فنون شعری است که شاعران و ادیبان از دیر باز به آن پرداخته اند وامامان معصوم (ع) نیز از این امر مسثنی نبوده بلکه مانند هر انسان باعاطفه واحساس، شاد و یا اندوهگین می شدند لذا معصومین (ع) توجه ویژه ای به اشعار حکمت آموز در سوگواری ومرثیه سرائی داشته اند. گاهی این اشعار را خود می سرودند وگاهی به سروده های دیگران متمثل می شدند وگاهی دوستداران خویش را تشویق می کردند تا برای ابراز همدردی با مصیبت دیدگان و یا زنده نگهداشتن یاد وخاطره از دست رفتگان به مرثیه سرائی روی آورند همچنانکه برای بیان مظلومیت وظلم وستم روا رفته بر اهل بیت(ع) سوگواری ومرثیه سرائی با شعر را توصیه می نمودند که یکی از راه های آن رؤیاهای صادقه ای بود که در عالم خواب، شاه بیت هایی را در ذکر مصیبتشان به آنها القاء می نمودند.
|
پژوهشگران
|
سیدحیدر فرع شیرازی (نفر اول)
|