|
چکیده
|
یکی از رویکردهای نوظهور در گفتمان «جامعه یادگیری»، رویکرد «محله یادگیری» است. محله یادگیری، واکنشی در برابر از بین رفتنِ پیوندهای فرایند یادگیری، آموزش و تربیت با زمینه های بومی و مکانیِ محله های شهری، در اثرِ تحولات مدرنیسم(نوگرایی) بوده است. این مقاله شرح و تحلیلی بر مفهوم محله یادگیری، دگرگونی کارکردهای یادگیریِ محله های شهری در فرایند نوگرایی، زمینه های اثرگذار بر درک ما از محله یادگیری، مقیاس های یادگیری و گونه های محله یادگیری است. آنچه از تحلیل این محورها بدست آمده است حاکی از دو انگاره اساسی و مهم در عصر جامعه یادگیری است؛ نخست آنکه، امروزه یادگیری، عملی جمعی است و این عمل جمعی پیش از هر چیز در-و-از طریق فضاهای شهری رقم می خورد، و دوم آنکه، مفهوم «محله یادگیری»، مدل جغرافیاییِ زیستن در یک جامعه یادگیری است.
|