عنوان
|
بررسی معنای مصاحبت حرف «باء» در پنج جزء اول قرآن کریم (مطالعۀ موردی ترجمه های تحت اللفظی و جمله به جملۀ و تفسیری از آقایان معزی و آیتی و مشکینی)
|
نوع پژوهش
|
مقالات در همایش ها
|
کلیدواژهها
|
قرآن، ترجمه، معزی، آیتی، مشکینی، حرف باء
|
چکیده
|
یکی از نقد هایی که بر ترجمه های قرآنی وارد می شود مربوط است به حوزۀ ساختاری ترجمه یعنی از جنبه های صرفی و نحوی و از این حیطه نیز می توان زیر مجموعه های آن مثلاً حروف جر و معانی آنها را در معرض نقد قرار داد. ازآنجا که حرف باء معانی متعددی در زبان عربی دارد، یافتن معنای صحیح آن به ترجمۀ صحیح قرآن کریم کمک می کند. مهم ترین سؤالی که نگارنده در پی پاسخ به آن است عبارت است که معادل های باء مصاحبت در فارسی چیست و مترجمان تا چه میزان معادل یابی آن موفق بوده اند؟ یکی از معانی حرف باء معنای مصاحبت می باشد. نگارنده در این مقاله بر آن است تا ضمن تبیین معنای باء مصاحبت به معادل یابی آن در فارسی پرداخته و سپس میزان انطباق این معادل ها در ترجمه های آقایان معزی و آیتی و مشکی مورد نقد و بررسی قرار دهد. در مورد میزان موفقیت مترجمان در ترجمۀ معنای مصاحبت حرف جرّ «باء» بر اساس نظرات مفسّران، باید گفت که در مورد معنای مصاحبت حرف جرّ «باء» به ترتیب مشکینی، معزّی و آیتی توانسته اند این معانی را در ترجمه های خود معادل سازی کنند. نگارنده در ایم مقاله به روش استقرایی و توصیفی تحلیلی به بررسی این مهم می پردازد.
|
پژوهشگران
|
حسین مهتدی (نفر اول)
|