عنوان A Corpus-based Study of Discourse Markers in the Oral Communication of Iranian EFL Learners نوع پژوهش پایان‌نامه کلیدواژه‌ها EFL learners, English native speakers, corpus, discourse markers, oral presentations چکیده بر طبق روش ارتباطی آموزش زبان، توانش کاربرد شناختی به فهم بهتر معنی جملات مخصوصا در گفتار شفاهی میانجامد. در این میان نشانهها یا نقش نماهای گفتمان واستفاده صحیح از آنها عوامل مؤثر و مهمی هستند که به گویشوران در سازماندهی و انسجام بخشی قسمت های مختلف گفتار، بیان منظور و احساسات خود در قالب ساختارهای گرامری صحیح کمک میکند. هدف اصلی این مطالعه، بررسی کاربرد این نقش نماها توسط زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی است. بدین منظور 120 نفر زن ومرد ( 18 تا 28 ساله) که در کلاسهای آمادگی IELTSشرکت میکردند برای این پژوهش انتخاب شدند. مکالمه این زبان آموزان برای تحلیلهای بعدی ضبط و سپس تبدیل به نوشتار شد. با مقایسه این پیکره با پیکره شفاهی OANC سه نتیجه مهم حاصل شد: 1) گویشوران بومی زبان انگلیسی به صورت معناداری بیشتر از نقش نماهای گفتمان استفاده میکنند 2) در هر دو پیکره نقشنماهای اندیشه ای بیشترین کاربرد را داشته است و 3) در هر دو پیکره بیشتر نقش نماها در وسط جمله به کار رفتهاند. پژوهشگران الهام کوهی (دانشجو)، عباس عباسی (استاد راهنما)، فاطمه نعمتی (استاد مشاور)