عنوان
|
اثر تغییرات تنش کولمب ناشی از زمین لرزه 31 آگوست 1968 دشت بیاض در چکانش رخدادهای آتی
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
کلیدواژهها
|
ثبت نشدهاست!
|
چکیده
|
مدل تنش کولمب بر اساس محاسبه آستانه شروع لغزش در سطوح گسلی تحت تنش با فرمول معیار گسیختگی کولمب و محاسبه تنش حاصل از جنبش بلوکهای دوسوی یک گسیختگی سرچشمه بنا شده است. دستاوردهای این مدل برهم کنش زمین لرزهها و پراکندگی مکانی پس لرزهها را در بر میگیرد و با احتمالات زمین لرزه ای و تغییرات نرخ لرزه خیزی همخوانی زیادی دارد. پهنه گسلی دشت بیاض در شمال بلوک لوت، به عنوان یک منطقه فعال زمینساختی در شرق ایران شناخته شده است. بررسی تغییرات تنش کولمب نشان میدهد که زمین لرزه اصلی دشت بیاض در سال 1968 بخشهایی از گسل رانده فردوس (زمین لرزه 1968فردوس) و شرق گسل راستالغز چپگرد دشت بیاض شرقی(زمین لرزه 1979کولی- بنیاباد) را برانگیخته نموده است اما بر روی گسل آوش (زلزله 1976 وندیک) با افت تنش و باربرداری همراه بوده است. شواهد زمینریختشناسی از جمله جابجایی قناتها، تپههای باستانی تخریب شده، جابجایی آبراههها و افرازهای فرسایش یافته نشان دهنده ی تجدید فعالیت این گسل در طی تاریخ میباشند. به نظر میرسد که علاوه بر امتداد گسل دشت بیاض که طی زمین لرزههای 1968 فردوس و 1979 کولی- بنیاباد فعال شده اند، بخشهای جنوبی گسل دشت بیاض به سمت قائنات نیز از مناطق پر خطر در آینده باشد.
|
پژوهشگران
|
سعید زارعی (نفر اول)، محمد مهدی خطیب (نفر دوم)، مهدی زارع (نفر سوم)، سیدمرتضی موسوی (نفر چهارم)
|