مشخصات پژوهش

عنوان	اثرات دوره های محرومیت غذایی و رشد جبرانی بر شاخص های رشد و کارایی تغذیه، ترکیب بیوشیمیایی بدن، شاخص های خونی و ساختار بافت کبد وروده در تاس ماهیان سیبری جوان ( Brandt, 1986،Acipenser baerii)
نوع پژوهش	مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها	تاسماهی سیبری،گرسنگی، انتروسیت روده، بازده پروتئین.
چکیده	اثرات دوره های طولانی مدت گرسنگی و غذادهی مجدد بر روی عملکرد رشد و تغذیه، ترکیبات بیوشیمیایی بدن، شاخص های خونی و ساختار بافت کبد و روده در بچه تاس ماهیان سیبری (Acipenser baerii) با میانگین وزنی 5/0± 51/34 گرم برای 49 روز بررسی شد. بچه ماهیان سه رژیم غذایی متفاوت را تجربه کردند، کنترل چهار وعده روزانه در روز تا حد سیری، تیمار اول 2 هفته گرسنگی و 4 هفته غذادهی مجدد و تیمار دوم 3 هفته گرسنگی و 4 هفته غذادهی مجدد. زیست سنجی از ماهیان و نمونه های مربوط به پارامترهای بیوشیمیایی بدن و پارامترهای خونی ماهیان در پایان گرسنگی و غذادهی انجام شد. نتایج نشان داد که در پایان آزمایش اختلاف معنی دار (P < 0/05) بین تیمار 1 و گروه شاهد با تیمار 2 از نظر وزن، افزایش وزن بدن، کل غذای مصرفی، غذاگیری روزانه، نسبت بازده پروتئین و ضریب تبدیل غذایی مشاهده شد. همچنین طول پرزهای ماهیان گروه شاهد به صورت معنی داری (P < 0/05) بالاتر از تیمارهای 2 هفته و 3 هفته گرسنگی بود. نتایج بررسی های میکروسکوپی نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد اکثر علائم پاتولوژیک از جمله دژنرسانس زیاد چربی، نکروز سلولی، پرخونی زیاد و رکورد صفراوی در کبد تاس ماهیان سیبری در تیمار 1 و 2 مشاهده شد. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که بچه تاس ماهیان سیبری توانایی تحمل دوره های گرسنگی طولانی مدت دو هفته را دارند.
پژوهشگران	محمد فخریان (نفر اول)، وحید مرشدی (نفر دوم)، احمدرضا پیرعلی (نفر سوم)