مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره متانولی حلزون بومی خلیج فارس (Peronia peronii ) در مدل حیوانی مبتلا به سرطان پوست با استفاده از سلول ها و میتوکندری های بدست آمده از سلول های پوست سرطانی
نوع پژوهش	پایان‌نامه
کلیدواژه‌ها	کلیدواژه ها: ملانوما، Peronia peronii، گونه های فعال اکسیژن، میتوکندری، آپاپتوز
چکیده	بیان مساله و هدف: ملانوما یک سرطان تهاجمی و بسیار کشنده با پیش آگهی ضعیف و مقاومت در برابر درمان های فعلی می باشد. اعتقاد بر این است که در بیماری ملانوما، فرآیند سیگنال دهی آپوپتوز سرکوب می شود. مطالعات نشان می دهد که ترکیبات جدا شده از حلزون های دریایی دارای خواص ضد سرطانی هستند. با توجه به اثرات سایتوتوکسیک این عصاره در مطالعات گذشته هدف از این مطالعه بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره متانولی حلزون خلیج فارس Peronia peronii روی سلولها و میتوکندری های سرطانی ایزوله شده از پوست مدل حیوانی مبتلا به سرطان پوست می باشد. مواد و روش ها: جهت بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره متانولی حلزون خلیج فارس Peronia peronii آزمایشهای بررسی میزان فعالیت آنزیم سوکسینات دهیدروژناز میتوکندریایی جهت تعیین غلظت IC50، تورم میتوکندریایی، پتانسیل غشای میتوکندری، میزان تولید ROS و خروج سیتوکروم C بر روی میتوکندری های ایزوله شده از سلولهای سرطانی پوستی موش های نژاد C57BL/6 و در نهایت درصد ایجاد آپاپتوز در سلولهای سرطانی پوستی سرطانی که با غلظتهای 2600، 1300 و 650 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره متانولی Peronia peronii تیمار شده بودند انجام گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت های 2600، 1300 و 650 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره متانولی حلزون خلیج فارس Peronia peronii به طور معنا داری باعث افزایش میزان تورم میتوکندری و تولید ROS درمیتوکندری های ایزوله شده از سلول های مبتلا به ملانوما، کاهش پتانسیل غشای میتوکندری آنها، خروج سیتوکروم C و همچنین باعث القای آپوپتوز در غلظت 1300 میکرو گرم بر میلی لیتر (IC50 ) در ملانوسیت های سرطانی بدون اثر بر روی سلولهای سالم شد. بیشترین و کمترین اثر به ترتیب مربوط به غلظت های 2600 و 650 میکروگرم بر میلی لیتر بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد عصاره متانولی حلزون خلیج فارس Peronia peronii با داشتن اثرات سایتوتوکسیکی خود بتواند نقش مؤثری در القای آپوپتوز و افزایش میزان ROS داشته باشد و با تکمیل مطالعات در آینده به عنوان گزینه ای مناسب و مؤثر با منشأ طبیعی و اثرات جانبی کمتر در مقایسه با داروهای شیمیایی در درمان ملانوما به کار رود.
پژوهشگران	آیدا جبار زاده (دانشجو)، جلال پوراحمد (استاد راهنما)، امیر وزیری زاده (استاد راهنما)، یلدا ارست (استاد مشاور)