مشخصات پژوهش

عنوان	اثر بخشی آموزش امید بر درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری
نوع پژوهش	مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها	آموزش امید، درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی، خوشبینی تحصیلی، اختلال یادگیری.
چکیده	هدف : این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش امید بر درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انجام شد. روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مراجعه کننده به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش شهر بوشهر تشکیل می دادند. نمونه پژوهش شامل40 دانش آموز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (گروه آزمایش 20 نفر) و (گروه کنترل 20 نفر) به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه درگیری تحصیلی، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی و پرسشنامه خوشبینی تحصیلی بود. گروه آزمایش به مدت نه جلسه 60 دقیقه ای و به صورت گروهی تحت آموزش پروتکل امید مبتنی بر نظریه اسنایدر قرار گرفت. داده های حاصل از پژوهش با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش امید بر درگیری-شناختی (001/0≥p)، فرسودگی تحصیلی (001/0≥p) و خوشبینی-تحصیلی(001/0≥p) در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری اثر داشته و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند. نتیجه گیری: با توجه به یافته-های به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که آموزش امید می تواند به عنوان یک روش مداخله ای در بهبود درگیری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری استفاده شود.
پژوهشگران	یوسف دهقانی (نفر اول)، خاتون اسماعیلی (نفر دوم)، سیدعلی افشین (نفر سوم)