|
چکیده
|
این جستار به متناقض نما در نمادهای شعرِ انشودة المطر سروده بدر شاکر السیاب و نیز به چگونگی ظهور و حضور معنا در آن ها می پردازد. در این نمادها تا پایان شعر، مضامینِ متناقض نمای غم و شادی، ترسالی و خشکسالی و مرگ و زندگی متبلور می شود. نامْ آوایِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ باران نیز که تصویر مرکزی این شعر را تشکیل می دهد دستخوش چنین پارادوکسی است. تنش مستمر میان این نمادهای متناقض نما در نهایت با بارشِ یکریزِ باران به زندگی و شادی می انجامد.
|