|
عنوان
|
شناسایی و اندازه گیری میکروپلاستیک ها در رسوبات و ماهی گل خورک(Periophthalmu waltoni) جنگل های مانگرو استان بوشهر
|
|
نوع پژوهش
|
پایان‌نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
محیط زیست دریایی، جنگلهای مانگرو، میکروپالستیک، ماهی گل خورک، رسوب
|
|
چکیده
|
: امروزه پال ستیک به عنوان یک تهدید جدی برای محیطهای دریایی مح سوب می شود. میکروپال ستیکها، ذرات
پال ستیکی کوچکتر از 5 میلیمتر میبا شند. پال ستیکهایی که در اندازهی میکرو سکوپی تولید میشوند را میکروپال ستیک
اولیه و پالستتتیکهایی که طی تجزیهی پالستتتیکهای بزرگتر در محیطهای دریایی و خشتتکی حاصتتل میشتتوند را
میکروپالستیک ثانویه میگویند. جنگلهای مانگرو استان بوشهر جزو مناطق حساس اکولوژیک محسوب میشوند، که با
تهدیدات بسیار باالیی مانند ورود آالیندههای صنعتی و فاضالبهای شهری روبرو میباشند.
هدف: هدف از این م طال عه، شتتت ناستتتایی و ا ندازهگیری میکروپالستتتت یک ها در رستتتو بات و ماهی گلخورک
(waltoni Periophthalmus (موجود در جنگلهای مانگرو استان بوشهر است.
روش شناسی: از پنج جنگل مانگرو موجود در استان بوشهر نمونههای رسوب و گلخورک جمع آوری شد. در هر جنگل
مانگرو از شش نقطهی مختلف رسوب برداشته شد، رسوبات جمع آوری شده در سه نقطهی باال، میان و پایین جزر و مدی
قرار داشتند. برای جداسازی میکروپالستیک از رسوبات براساس چگالی از NaCl استهاده شد. همچنین برای بررسی وجود
میکروپالستیک در گلخورک از هر منطقه، حداقل 3 گلخورک صید شد.
یافتهها: در مجموع 2657 عدد ذره پالستتیکی در ستایزها، رن ها، شتکلها و جنسهای مختلف از رستوبات و 15 عدد
میکروپالستیک از گلخورک شناسایی و جداسازی شد. بیشترین فراوانی ذرات پالستیک جداسازی شده از رسوبات و گل
خورک، مربوط به جنگل مانگرو بیدخون ) شهری( و کمترین فراوانی ذرات پال ستیکی موجود در ر سوبات متعلق به جنگل
مانگرو بردخون بود، در حالی که در بافت و حهره ی شتکمی گل خورک موجود در این منطقه هیم میکروپالستتیکی یافت
نشد. برای شناسایی نوع پلیمرها از طیف سنجهای مادون قرمز تبدیل فوریه IR-FT و رامان استهاده شد. فراوانترین نوع
پلیمر ذرات پالستیکی جداسازی شده مربوط به پلی استایرن، پلی پروپیلن، پلی اتیلن ترفتاالت بود.
نتیجهگیری: نتایج نشتتان داد جنگل مانگرو بیدخون )شتتهری و صتتنعتی( به دلیل اینکه در معرض ورود فاضتتالبهای
شهری و صنعتی قرار دارند، دارای بی شترین آلودگی ا ست. جنگل مانگرو بردخون به دلیل اینکه تحت حهاظت میبا شد و
کمتر در معرض فعالیتهای انسانی قرار دارد دارای کمترین آلودگی میباشد.
|
|
پژوهشگران
|
زینب مقصودیان (دانشجو)، علی محمد صنعتی (استاد راهنما)، بهمن رماوندی (استاد راهنما)، جورج سوریال (استاد مشاور)، احمد قاسمی (استاد مشاور)
|