مشخصات پژوهش

عنوان	اثرات تغذیه ای مکمل معدنی مونت موریلونیت بر رشد، ترکیبات شیمیایی بدن و بیان ژن های مرتبط با ایمنی میگوی پا سفید غربی Litopenaeus vannamei
نوع پژوهش	پایان‌نامه
کلیدواژه‌ها	میگوی پاسفیدغربی، مونتموریلونیت، ضریب تبدیل غذایی، ژنهای مرتبط با ایمنی
چکیده	زمینه: مونت موریلونیت یک خاک رس آلومینو سیلیکات با خواص فیزیکی_شیمیایی اختصاصی مانند بهبود عملکرد رشد، تقویت کننده ایمنی است. این ویژگی ها کانی های رسی را به عنوان یک افزودنی مفید به خوراک در آبزی پروری تبدیل می کنند. هدف: بررسی تأثیر جیره غذایی مکمل معدنی مونت موریلونیت بر رشد ترکیبات شیمایی بدن و ژن های مرتبط با ایمنی میگوی پا سفید غربی Litopenaeus vannamei)). روش شناسی: در این تحقیق چهار جیره حاوی مکمل مونت موریلونیت با سطوح 10، 20، 30 و 40 گرم بر کیلوگرم فرموله و یک جیره غذایی فاقد مکمل مونت موریلونیت نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. میگو ها به صورت تصادفی در 15 مخزن فایبرگلاس 300 لیتری حاوی آب دریا (20 میگو در هر مخزن) و هر تیمار غذایی در سه تکرار به مدت 8 هفته تغذیه شدند. یافته ها: میانگین وزن نهایی، افزایش وزن و ضریب رشد ویژه در میگو های تغذیه شده با جیره های حاوی افزودنی مونت موریلونیت به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P ). افزایش سطح افزودنی مونت موریلونیت در جیره غذایی باعث کاهش ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0P <). کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار 10 و 20 گرم بر کیلوگرم مونت موریلونیت مشاهده گردید (05/0P <). محتوی چربی، پروتیئن، خاکستر و رطوبت میگوهای تیمار های مختلف تحت تاثیر مکمل مونت موریلونیت جیره غذایی قرار نگرفت (05/0P> ). بیشترین فراوانی نسبی رونوشت mRNA ژن پروتئین شوک حرارتی در هپاتوپانکراس میگو های تغذیه شده با جیره حاوی 30 گرم برکیلوگرم افزودنی مونت موریلونیت مشاهد شد. گروه تغذیه شده با جیره حاوی 40 گرم برکیلوگرم مکمل مونت موریلونیت بیشترین فراوانی نسبی رونوشت mRNA متالوتیونین را داشتند. فراوانی نسبی رونوشت mRNA ژن های لیزوزیم و پنائیدین در هپاتوپانکراس میگو های تغذیه شده با جیره حاوی 10 گرم برکیلوگرم افزودنی مونت موریلونیت بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0>P ). نتیجه گیری: در مجموع یافته های این تحقیق نشان داد افزودن مکمل مونت موریلونیت در جیره غذایی میگوی پا سفید غربی باعث بهبود رشد و بیان ژن های مرتبط با ایمنی این گونه می گردد.
پژوهشگران	فاطمه پورجم (دانشجو)، ابراهیم ستوده (استاد راهنما)، دارا باقری (استاد مشاور)، احمد قاسمی (استاد مشاور)