|
عنوان
|
به کارگیری دیاتوم کیتوسروس به عنوان ناقل هدفمند داروی ضدسرطان به سلول های راجی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان‌نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
دارورسانی، نانوحاملها، دیاتوم، راجی، سرطان
|
|
چکیده
|
زمینه: استفاده از نانوذرات با منشأ زیستی بهعنوان دارورسانهای هدفمند، یکی از راهکارهایی است که در
سالهای اخیر برای بهبود اثر داروهای ضدسرطان موردتوجه قرار گرفته است. ریزجلبکهای تکسلولی دیاتوم
یک منبع امیدوارکننده از سیلیکای زیستی متخلخل هستند.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی کارایی پوسته سیلیسی دیاتوم کیتوسروس بهعنوان ناقل بارگذاری شده توسط
آنتیبادی و داروی دوکسوروبیسین بر سلولهای راجی )سلولهای لنفوئیدی رده B )انجام شد.
روششناسی: سیلیکای زیستی متخلخل با استفاده از پوسته دیاتوم کیتوسروس با بکارگیری آب مقطر، آباکسیژنه
و اسیدکلریدریک پاکسازی و آماده شد. اصالح سطح تحت شرایط آرگون با ماده GPTMS انجام شد. سپس
بارگذاری داروی دوکسوروبیسین روی بیوسیلیکای اصالح شده انجام شد و جهت اتصال هدفمند به سلول راجی
آنتیبادی آنتی19CD متصل شد. مشخصهیابی، میزان پایداری، حجم و ارزیابی تخلخل، پتانسیل زتا و اندازه
ذرات، بارگذاری دارو و بررسی سامانه دارورسانی طراحی شده با استفاده از آزمون TGA، دستگاههای طیفسنجی
پراش اشعه ایکس )XRD)، آنالیزBET، Analyzer Zeta، DLS، میکروسکوپ نوری و فلورسنت اینورت، تبدیل
فوریه فروسرخ )IR-FT )و طیفسنجی مرئی-فرابنفش )Vis-UV )انجام شد. بررسی توانایی نانوحامل در
کشندگی سلولهای هدف راجی با آزمون سمیت سلولی MTT انجام شد. سلول جورکت بهعنوان سلول غیرهدف
برای مقایسه و ارزیابی سامانه دارورسانی هدفمند به کار رفت.
یافتهها: آنالیز XRD نشاندهنده ساختار آمورف بیوسیلیکای اصالح سطح شده بود. آنالیز BET نشان داد که
میانگین اندازه حفرات فراستول 16و در حالت اصالح سطح با گروه GPTMS 13نانومتر است. طبق آنالیز DLS
، اندازه ذرات به ترتیب برای سیلیس فراستول، سیلیس اصالح شده و بارگذاری شده با دارو و آنتیبادی ،275
333 و 2126 نانومتر گزارش شد. پتانسیل زتای نمونه در حالت اصالح سطح شده -13 و در حالت بارگذاری
شده با دارو و آنتیبادی به -2/75 رسید که بهدلیل اضافه شدن گروه آمین آنتیبادی به سطح نانوحامل است.
آنالیز UV نشاندهنده بارگیری مناسب دارو بود. نتایج آزمونهای سلولی نشان داد که سامانه دارورسانی طراحی-
شده کشندگی معنیداری روی سلولهای هدف راجی)ml/mg 0.1=50IC )دارا بود. در مقایسه میزان زندهمانی
سلولهای غیرهدف جورکت به میزان معنی داری کمتر بود)0/05
|
|
پژوهشگران
|
غزال سالاری (دانشجو)، احمد شادی (استاد راهنما)، امیرحسین احمدی (استاد راهنما)، جاوید اسفندیاری (استاد مشاور)، حسین نیک منش (استاد مشاور)
|