عنوان
|
اثرات واکسن ضداسترپتوکوکوزیس بهروش حمام بر سطوح کورتیزول و لاکتات دهیدروژناز ))LDH
و بیان ژنهای وابسته به ایمنی در ماهی سیباس آسیایی
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
کلیدواژهها
|
واکسن
استرپتوکوکوزیس
ماهی سیباس آسیایی
کورتیزول
لاکتات دی هیدروژناز
بیان ژن
|
چکیده
|
هدف از این مطالعه بررسی اثرات واکسن غوطه وری علیه بیماری های استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس (گاروواک) در وزن های مختلف بر شاخص های رشد، تغذیه و میزان بازماندگی ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) بود. ماهیان با میانگین وزنی 5 گرم در مخازن مدور 300 لیتری پلی اتیلنی در 2 تیمار و 3 تکرار شامل تیمارهای واکسینه شده در وزن 5 گرم (ST) و گروه شاهد بدون اعمال واکسیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. غذادهی دو بار در روز و تا حد سیری به مدت 8 هفته انجام شد. نتایج مربوط به چالش باکتریایی نشان داد که میزان تلفات در تیمار واکسینه شده به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد کم تر بود (0/05>P). با توجه به نتایج کلی این مطالعه، تجویز واکسن غوطه وری گاروواک توانسته است در ماهی سی باس آسیایی با وزن 5 گرم میزان بازماندگی بعد از چالش باکتریایی را بهبود ببخشد. در تحلیل آماری نتایج به دست آماده پژوهش حاضر با استفاده از آزمون های نرم افزار SPSS، بیان ژن های مرتبط با ایمنی با استفاده از Real-time (RT)-PCR که تفاوت معنی داری در بیان ژن نمونه های تیمار با نمونه های شاهد مشاهده شد. هم چنین میانگین سطوح آنزیم های کورتیزول و لاکتات دهیدروژناز در تیمارهای مورد آزمایش ng/g 107و u/kg 1279 که اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. هم چنین در بررسی آماری بین داده های بیان ژنی (Lysozymes،lL-IB،TNF،MHCI، MHCII و IGF-I) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. هرچند میانگین بیان ژنی(Lysozymes،lL-IB،TNF،MHCI، MHCII و IGF-I) در تیمار واکسینه شده بالاتر از میانگین مقادیر تیمار شاهد بود. نتایج به دست آمده در پژوهش کنونی نشان داد واکسن، تأثیر بهتری بر سلامت سی باس آسیای در وزن 5 گرم داشته است. ولی بر روی سطوح کورتیزول و لاکتات دهیدروژناز اثر معنی داری نداشت. در حالی که بر روی بیان ژنی MHC1 و اینترلوکین 1B تاثیر معنی داری داشت.
|
پژوهشگران
|
سیامک یوسفی سیاهکلرودی (نفر اول)، احمد قاسمی (نفر دوم)، پرستو محبی درخش (نفر سوم)، مهیار یوسفی سیاهکلرودی (نفر چهارم)، طارق جمیل نعمه (نفر پنجم)
|