مشخصات پژوهش

عنوان	اندیشه وحدت وجود در همس الجفون میخائیل نعیمه
نوع پژوهش	مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها	وحدت وجود؛ خداوند؛ عرفان؛ میخائیل نعیمه؛ همس الجفون
چکیده	یکی از نظریاتی که از دیرباز به متصوّفه نسبت داده شده، نظریه وحدت وجود است که اساسی فلسفی- عرفانی دارد. این نظریه که به وحدت موجودات هستی نظر دارد، در عالم عرفان و فلسفه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. درباره این نظریه دیدگاه های متفاوتی بیان شده است و عارفانِ وحدت اندیشی چون بایزید بسطامی، حلاّج و ابن عربی درباره آن سخن گفته اند. در دوره معاصر نیز کم نیستند شاعران و ادیبانی که به این مقوله روی آورده و در آثارشان به آن پرداخته اند؛ میخائیل نُعَیمه، اندیشمند و ادیب وحدت بین و یگانه اندیش عرب، از آن جمله است. بیش تر آثار نعیمه به نثر است و همس الجفون تنها مجموعه شعری او به شمار می رود که در آن به روش های مختلف، عرفانی ترین ابیات را درباره این رویکرد و مشرب عرفانی سروده است. نعیمه در اشعارش، مانند شاعری فیلسوف منبع ذات انسانی را جویا می شود و اعتقاد دارد که روح انسان جزئی از روح خداوند است و ذات خداوندی و هستی و آفریدگان و طبیعت، کلّ زیبایی به نام خداوند را تشکیل می دهند؛ کلّی که از آن شروع شده و به آن برمی گردند. این پژوهش درپیِ آن است که با روش تحلیلی- توصیفی، بروز و ظهور این پدیده عرفانی- فلسفی را در اشعار این شاعر تازی، مورد بررسی و واکاوی قرار دهد.
پژوهشگران	مهدی مسبوق (نفر اول)، علی عزیزی (نفر دوم)، حدیثه فرزبود (نفر سوم)