|
عنوان
|
اثربخشی بازی درمانی بر تنظیم شناختی هیجان، همدلی و نارسایی هیجانی در کودکاندارای اختلال بیش فعالی و نقص توجه
|
|
نوع پژوهش
|
پایاننامه
|
|
کلیدواژهها
|
واژگان کلیدی بازی درمانی، تنظیم شناختی هیجان، همدلی، نارسایی هیجانی، اختلال بیش فعالی و نقص
|
|
چکیده
|
زمینه: اختلال بیشفعالی و نقص توجه یکی از شایعترین اختلالات رشدی-عصبی در کودکان است که با مشکلات تنظیم شناختی
هیجان، همدلی، و نارسایی هیجانی همراه است. این اختلال میتواند عملکرد اجتماعی، تحصیلی، و عاطفی کودکان را مختل کند. بازی
درمانی به عنوان یک مداخله غیرتهاجمی، پتانسیل بالایی در بهبود این مشکلات دارد
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی بر تنظیم شناختی هیجان، همدلی، و نارسایی هیجانی در کودکان مبتلا به
اختلال بیشفعالی و نقص توجه در شهر بوشهر انجام شد.
روششناسی: تحقیق حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون همراه با دوره پیگیری دوماهه می باشد. جامعه آماری این
پژوهش شامل کودکان دارای اختلال بیش فعالی و نقص توجه شهر بوشهر بود که نمونه آماری شامل 30 نفر ) 15 نفر گروه آزمایش و
15 نفر گروه کنترل( بود که بهطور در دسترس و از مرکز مشاوره آموزش و پرورش استان بوشهر انتخاب شدند. بازی درمانی در 8 جلسه
45 دقیقهای به گروه آزمایش ارائه شد. ابزارهای گردآوری دادهها شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان نسخه کودکان گارنفسکی
( 2002 ( مقیاس ناگویی خلقی تورنتو )ریف، استرولد، تورت، 2006 ( و پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان خسروی لاریجانی ) 1399 )
بوده که قبل و بعد از مداخله و همچنین پس از دو ماه در مرحله پیگیری تکمیل شد. و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرده است
و آزمونهای آماری واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بازی درمانی به طور معنیداری تنظیم شناختی هیجان را بهبود بخشید، بهویژه در راهبردهای سازگار مانند
ارزیابی مجدد مثبت و کاهش راهبردهای ناسازگار مانند نشخوارگری و میزان اثربخشی برای مؤلفه ارزیابی مجدد مثبت و پس از آن راهبر
ملامت خویش بیشتر از سایر مؤلفه ها و برابر با 0/58 و 0/54 به ترتیب برابر با 58 و 54 درصد با توان آماری 0/787 و 0/717 بود.
همدلی، به خصوص در مؤلفه عاطفی جهتگیری دوستان بیشتر از سایر مؤلفه و برابر با 0/641 یا 64/1 درصد با توان آماری 0/789 بود.
نارسایی هیجانی، بهویژه در مؤلفه جهتگیری خارجی، کاهش چشمگیری داشت و میزان اثربخشی برای جهت گیری خارجی بیشتر از
سایر مؤلفه ها و برابر با 0/534 یا 53/4 درصد با توان آماری 0/759 بود. این اثرات در دوره پیگیری دو ماهه نیز پایدار باقی ماندند، که
نشاندهنده دوام تأثیرات بازی درمانی
|
|
پژوهشگران
|
نیلوفر امیدوارپناه (دانشجو)، یوسف دهقانی (استاد راهنما اول)، سید موسی گلستانه (استاد مشاور)
|
|
تاریخ انجام
|
1404-06-31
|