چکیده
|
فرهنگ لغت به عنوان آینه فرهنگ و تمدن یک کشور همواره مورد توجه ادیبان، نویسندگان و عموم مردم بوده است که با مراجعه به آنها می توان فرهنگ یک کشور را شناخت، کاربرد کلمات از زبان های مختلف در یک فرهنگ لغت نشان از ارتباط علمی، فرهنگی و اقتصادی یک کشور با کشورهای دیگر است، همچنین می توانیم به نوع آداب و رسوم هر کشور آگاهی پیدا کنیم، در این مقاله برآنیم تا کلمات هندی رایج در فرهنگ لغت «خلاصة اللغات» اثر ابن ابوالمحسن محمد مؤمن جنابذی متوفی در قرن دهم را مورد بررسی و تحقیق قرار دهیم تا تصویری از ارتباط میان فرهنگ هندی و ایرانی را بیان کرده باشیم. در این فرهنگ لغت کلمات هندی فراوانی به کار رفته است که در یک تقسیم بندی می توان آن را در موضوعات زیر قرار داد: 1- اسم مکان ها، شهرها، ولایت ها؛ 2- جانوران و پرندگان؛ 3- داشمندان و پادشاهان؛ 4- گیاهان و پزشکی؛ 5- رودخانه ها؛ 6- افسانه ها و آداب و رسوم؛ 7- ریاضیات؛ 8- اشیاء و ابزار؛ 9- نوع پوشش و لباس.
|