مشخصات پژوهش

عنوان	یک بهینه سازی انبوه ذرات بهبود یافته (PSO) برپایه MPPT برای کاهش نوسان حالت پایدار PV
نوع پژوهش	مقالات در همایش ها
کلیدواژه‌ها	کانورتر باک، بوست، Hill Climbing (HC)، ردیابی نقطه توان ماکزیمم (MPPT)، سایه جزئی، بهینه سازی توده ذرات (PSO) ، سیستم فتوولتاییک (PV)
چکیده	این مقاله یک روش ردیابی نقطه توان ماکزیمم بهبود یافته (MPPT) برای سیستم فتوولتاییک (PV) را با استفاده از یک الگوریتم انبوه ذرات (PSO) بهبود یافته ارائه می دهد. مزیت اصلی این روش کاهش نوسان حالت پایدار (تقریبا به صفر) بعد از مستقر شدن نقطه توان ماکزیمم (MPP) می باشد. بعلاوه، روش پیشنهادی توانایی ردیابی MPP را در شرایط محیطی سخت مثلا تغییرات شدید تابش و شرایط سایه جزئی، دارا می باشد. این الگوریتم ساده بوده و به سرعت قابل محاسبه است؛ ازینرو اجرای آن با استفاده از یک میکروکنترلر ارزان قیمت ممکن می باشد. برای ارزیابی تاثیر روش پیشنهادی، شبیه سازی های متلب تحت شرایط چالش برانگیز، اجرا گردیده اند شرایطی همچون تغییرات تابش، تغییرات پله ای در بار و سایه جزئی آرایه PV. عملکرد این روش با روش قدیمی Hill Climbing (HC)(صعود به تپه) مقایسه شده است. در نهایت، یک تجهیز آزمایشگاهی که از یک کانورتر باک-بوست تغذیه شده با شبیه ساز آرایه خورشیدی دارای طراحی ویژه تشکیل شده است، برای تقلید کردن شبیه سازی ایجاد شده است. توسعه نرم افزاری در محیط Sdpace 1104 با استفاده از پردازشگر سیگنال دیجیتال TMS320F240 اجرا شده است. برتری روش پیشنهادی نسبت به HC در رابطه با سرعت ردیابی و نوسانات حالت-پایدار به واسطه نتایج شبیه سازی و آزمایشات نمایان شده است.
پژوهشگران	تورج صادقی (نفر اول)، حامد گرگین پور (نفر دوم)