|
چکیده
|
امام خمینی(ره) رهبر جمهوری اسلامی ایران که با درایت خود کشتی انقلاب را به ساحل نجات رساند، فردی تک بعدی نبود؛ بلکه در بیشتر زمینه ها از خود آثار ارزشمندی را بر جای گذاشته است. ایشان دارای ابعاد گوناگون علمی بود و با زبانی ساده، روان و صمیمی اشعاری را نیز سروده است که بیشتر در قالب غزل است. در واقع شعر امام نجوای عاشقانه روح هیجان زده و بی تابی است که در خلوت تنهایی با به کارگیری کلمات، راز دل دردمند را با محبوب باز گفته و با معبود به راز و نیاز پرداخته است.
امام خمینی نیز همچون سایر شاعرانی که با قرآن کریم آشنایی داشته اند، تحت تأثیر این کتاب مقدس قرار گرفته و مضامین آن را در اشعار خود به اشکال گوناگون به کار برده است. ما در این پژوهش برآنیم با روشی توصیفی- تحلیلی جلوه هایی از تأثیر قرآن را در اشعار امام بررسی نماییم. یافته ها نشان می دهد اشارات قرآنی که در اشعار امام(ره) وجود دارد، بیشتر از نوع معنوی است. ضمن اینکه اشاره به زندگی برخی از پیامبران و حوادث مهمی که در زندگی آنان اتفاق افتاده است نیز در اشعار ایشان به وفور یافت می شود.
|