عنوان
|
اثر نسبت های مختلف آب دریا بر شاخص های جوانه زنی و صفات مورفو- فیزیولوژیک استبرق در شرایط آزمایشگاهی و نهالستانی
|
نوع پژوهش
|
مقالات در نشریات
|
کلیدواژهها
|
ثبت نشدهاست!
|
چکیده
|
درختچة استبرق افزون بر کارکردهای بوم شناختی دارای ارزش های صنعتی و دارویی ویژهای است. این گیاه به طور گسترده در احیای مناطق خشک و بیابانی جنوب ایران کاشت می شود. در سالهای گذشته با توجه به کمبود منابع آب شیرین، استفاده از آب دریا به عنوان گزینة آبیاری گیاهان متحمل به شوری مطرح است. در این پژوهش، هدف بررسی کارکرد آب دریا رقیق سازی شده بر شاخص های جوانه زنی بذر، صفتهای رویشی و-فیزیولوژیک نهال استبرق است. به این منظور آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در دو طرح آزمایشی جداگانه؛ رشد و نهالستانی با نسبت های مختلف آب رقیق شدة خلیج فارس شامل صفر، 5/12، 25 و 50 % انجام شد. نتایج آزمایش جوانه زنی نشان داد که با افزایش غلظت آب دریا بیش از 5/12 %، صفتهای جوانه زنی و شاخص بنیة بذر، کاهش معنی داری پیداکردند. همچنین نتایج آزمایش نهالستانی آشکار کرد که سطح غلظتهای مختلف آب دریا منجر به کاهش صفتهای رویشی و فیزیولوژیک نهال های استبرق شده است. در غلظت های بیش از 25% آب دریا، عملکرد رشد و تبادلهای گازی کاهش بیشتری را نشان داد. در تیمار 25 %، مقادیر زنده مانی 55%، ارتفاع 9/19 سانتی متر، سطح ویژه برگ 7/190 گرم بر سانتی متر مربع و طول ریشه 54/22 سانتی متر و فتوسنتز 83/2 میکرو مول، تعرق 42/0 میلی مول، کلروفیل 45/20 و محتوی نسبی برگ 95/43% مشاهده شد. از برآیند این پژوهش چنین بر می آید که عملکرد جوانه زنی بذرها و رشد نهال های گیاه استبرق به ترتیب در سطحهای مختلف آب دریای کمتر از 5/12 % و کمتر از 25 % مناسب است. بنابراین توصیه می شود که محققان و متولیان امر پژوهش گسترده تری پیرامون فیزیولوژی تحمل به شوری این گیاه دارویی ارزشمند انجام دهند تا اطلاعات جامع تری برایگسترش جنگلکاری حاصل شود.
|
پژوهشگران
|
محمد بهمنی جعفرلو (نفر اول)، بابک پیله ور (نفر دوم)، محمد مدرسی (نفر سوم)، مهدی محمدی (نفر چهارم)
|