عنوان
|
اثر بخشی آموزش کنترل اضطراب برتمرکز، دلزدگیتحصیلی و احساس تنهایی در دانش آموزان دوره دبستان پس از بازگشایی مدارس در طول همه گیری کووید 19
|
نوع پژوهش
|
پایاننامه
|
کلیدواژهها
|
کنترل اضطراب، ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش اضطراب، بازیدرمانی، تمرکز، دلزدگی تحصیلی، احساس تنهایی
|
چکیده
|
زمینه: شیوههای مهار اضطراب (بازیدرمانی و ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس)، راهکارهایی کارآمد برای پیشگیری از اثرات نامطلوب اضطراب کودکان همچون دلزدگی تحصیلی و احساس تنهایی هستند و ضمن به ارمغان آوردن شادی و آرامش، میتوانند به ارتقاء تمرکز کمک کنند.
هدف: این پژوهش تلاشی است در جهت بررسی تأثیر آموزش کنترل اضطراب برتمرکز، احساس تنهایی و دلزدگیتحصیلی در دانشآموزان دوره دبستان پس از بازگشایی مدارس در طول همهگیری کووید 19.
روششناسی: پژوهش حاضر به صورت آزمایشی با دو گروه آزمایش (بازیدرمانی و ذهنآگاهی) و یک گروه گواه، به همراه پیشآزمون و پسآزمون اجرا شدهاست. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان ابتدایی پایه چهارم ، شهر عالیشهر در سال تحصیلی 1401- 1402، اجرا شدهاست. اعضای نمونه از طریق روش نمونهگیری خوشهای به تعداد 45 نفر انتخاب شدند و سپس در سه گروه (ذهنآگاهی، بازیدرمانی و گواه) 15 نفره به صورت تصادفی قرارگرفتند. هر کدام از گروههای آزمایشی در 8 جلسه هفتگی (8 هفته) و هر جلسه یک ساعت، تحت آموزش خاص (ذهنآگاهی یا بازیدرمانی) قرار گرفتند. گروه گواه در این دو ماه آموزش خاص کاهش اضطراب دریافت نکردند و پس از پایان دوره و آزمونها دو جلسه ذهنآگاهی برای گروه گواه جهت تشکر از همکاری برگزار گردید.
یافتهها: بر مبنای نتایج، مهار اضطراب، در ارتقاء سطح تمرکز سهیم است و بر دلزدگی تحصیلی و احساس تنهایی تأثیر معناداری ندارد. ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس، 28/0 از واریانس متغیر تمرکز را تبیین میکند و به طور کلی مهار اضطراب (به دو روش بازیدرمانی و ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس)، 22/0 از واریانس متغیر تمرکز را تبیین میکند؛ اما مهار اضطراب به روش بازیدرمانی به تنهایی، تأثیر معناداری بر بهبود تمرکز ندارد.
نتیجهگیری: تلاش حاضر، نتایج نظری و کاربردی مهمی را مرتبط با نقش مهار اضطراب به دو روش ذهنآگاهی و بازیدرمانی بر تمرکز ارائه میدهد .
|
پژوهشگران
|
زهرا حاجی زاده (دانشجو)، فریده السادات حسینی (استاد راهنما)، علی پاکیزه (استاد مشاور)
|