|
عنوان
|
تاثیر عصاره جلبک دریایی، موسیلاژ اسفرزه و دما بر کیفیت و عمر انباری گوجه فرنگی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان‌نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
عصاره جلبک دریایی، گوجه فرنگی، موسیالژ اسفرزه، دما و عمر انباری
|
|
چکیده
|
زمینه: گوجه فرنگی از محصوالت با ارزشی میباشد که در پس از برداشت فعالیتها و واکنشهای متابولیکی
باالی آن باعث زوال و فساد محصول شده و مرغوبیت و بازار پسندی خود را از دست میدهد.
هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر تیمارهای جلبک دریایی، موسیلاژ اسفرزه و دما بر کیفیت پس از برداشت
میوه های گوجه فرنگی در طی انبارداری و در آزمایشگاه باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس
انجام شد.
روششناسی: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. میوه های
رسیده با غلظتهای 0 و 3 گرم در لیتر عصاره جلبک آسکوفیلوم نودوزوم، 110 میلیگرم در لیتر موسیلاژ
اسفرزه و آب مقطر به عنوان شاهد، تیمار شدند و در دماهای اتاق و یخچال قرار گرفتند. مدت نگهداری برای
میوه ها 10 روز در نظر گرفته شد که در هر دوره 5 روزه، صفات درصد کاهش وزن میوه، pH آب میوه، مواد
جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، استحکام بافت میوه، درصد میوه های آلوده، درصد چروکیدگی، ویتامین
ث، شاخص طعم و لیکوپن مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج آزمایش نشان داد که اثرات مستقل دما، ماده پوششی )عصاره جلبک دریایی و موسیلاژ اسفرزه(
و زمان انبارداری برای تمامی صفات تاثیر معنی داری را نشان داد. اثر سه گانه دما، ماده پوششی و زمان انبارداری
بجز برای صفت pH که اختلاف آماری معنی داری نداشت، برای صفت استحکام بافت در سطح پنج درصد و برای
سایر صفات در سطح یک درصد معنیداری شد.
به طور کلی نتایج نشان داد که تیمارهای کاربردی و شرایط نگهداری اثر مهمی بر افزایش
خصوصیات کمی و کیفی و همچنین کاهش درصد آلودگی میوه های گوجه فرنگی پس از برداشت داشت. همچنین
این پژوهش تایید کرد که دمای اتاق یک دمای بهینه برای نگهداری و عصاره جلبک آسکوفیلوم نودوزوم و
موسیلاژ اسفرزه تیمارهای پس از برداشت مناسب برای گوجه فرنگی رقم سانسید میباشد و میتوانند به عنوان
یک روش کارآمد برای انبارداری و حمل و نقل گوجه فرنگی پیشنهاد گردند.
|
|
پژوهشگران
|
آتشی راضیه (دانشجو)، رحیم نیکخواه (استاد راهنما)، لیلا کرمی (استاد راهنما)
|